دستهایت را بر شانه های من بگذار
با قدم های استوار گام بردار
چه می گویی؟
پاهایت ناتوان و خسته است؟
دستهایت را بر شانه های من بگذار
چشم هایم از آن تو
با دیدگان خدا از آن سوها در بطن چشم های تاریک و از میان دست های خسته ات، عظمت روح را به نظاره بنشین
جهان تو روشن،پاهای تو استوار و دستهایت به اندازه دست های خدا بزرگ
این، خود حقیقی توست…
