تمبرهای بازی کودکان افغانستانی
در افغانستان هنوز بازیهای سنتی میان مردم در ولایتهای مختلف جای خود را دارد. بازیهای که بیشتر کودکان و یا بزرگسالان وقتهای اضافی خود را با آن سپری میکنند. اما در این میان برخی از این سرگرمیها خیلی جالب نیست، چرا که تا حدی زیادی پرندگان و حیوانات آزار و اذیت میشوند.
شیغی یا بجول بازی از قدیمیترین بازیهای مرسوم در میان مردم است. شیغی یا بوجول یکی از استخوانهای پای عقب گوسفند است. شیغی چهار رو دارد و هرکدام هم نامهای محلی خود را دارند. خر، اسب، چیک و پوک، نامهای هر روی بوجول یا شیغی است.روال بازی طوری است که یک دایره روی زمین میکشند و هرکسی شیغی خود را در وسط دایره میگذارند. از فاصله دورتر هرکسی با شیغی دیگری که بزرگتر و سنگینتر است، با روش خاصی که وسط دو انگشت گرفته میشود، شیغی های داخل دایره را هدف قرار میدهند و هر کس به هر اندازه که شیغی را از دایره بیرون کند، آن را تصاحب میکنند.
از دیگر بازیها میتوان به بزکشی که از بازیهای قدیمی و پرطرفدار است و اکنون تبدیل به یکی از بازیها و ورزشهای ملی شده، اشاره کرد. عمدتاً در روزهای مناسبتی مانند عیدها و روزهای سال نو این بازی بیشتر در نقاط مختلف افغانستان برگزار میشود. به افراد وارد این بازی میشوند، چاپ انداز میگویند که سوارکاران بسیار ماهرند و هرکدام بر اسبی سوار و تلاش میکنند لاشه بز و یا گوساله را از دایرهای حلال برداشته و پس از دور زدن بیرق که در بخش دورتر میدان قرار دارد، تلاش میکند دوباره آن را در دایره بیندازد.
البته تمامی بازیگران دیگر تلاش میکنند این لاشه را از خود کنند و اینگونه رقابت سختی میان چاپ اندازان رخ میدهد. در این بازی افراد پولدار بینشان روی چاپ اندازان شان شرطبندی میکند و یکی از بازیهای پردرآمد برای برخی از کلانهای منطقه نیز است.
سنگاندازی، کبک جنگی، کاغذ پران بازی، سنگ گیرک، دنده کلیک و غلغله شیطان از دیگر بازیهای رایج در این کشور است.