تمبرهای کاشف پنی سیلین
سر الکساندر فلمینگ پزشک و کاشف معروف انگلیسی در ۶ اوت ۱۸۸۱م در خانوادهای کشاورز در شهر “لاچفیلد فارم” در غرب اسکاتلند به دنیا آمد.
او پس از تحصیل در رشته پزشکی به مطالعات میکروب شناسی علاقه مند شد و تحقیقاتی دراینباره انجام داد. فلمینگ در جریان جنگ جهانی اول، در بهداری ارتش انگلیس به خدمت مشغول بود و متوجه شد که عده زیادی از سربازان درنتیجه عفونت زخم میمیرند و حتی بهترین وسایلی که علم جراحی در آن زمان فراهم آورده است، قادر نیست بیماران مبتلا به عفونت را از مرگ نجات دهد. وی از همان زمان مصمم شد تمام عمر خود را درراه تحقیق و مطالعه درباره باکتری معمولی که موجب عفونت زخم میشود صرف کند. درنهایت، ده سال پس از پایان جنگ، در چهارم سپتامبر ۱۹۲۸م، یک اتفاق تصادفی در جریان تحقیقات باعث کشف ” پنیسیلین شد. این کشف در تاریخ علم پزشکی بینظیر بود و نتایج ناشی از آن، انقلابی در تاریخ پزشکی به وجود آورد. پنیسیلین بدینصورت که فلمینگ کشف کرد کاربردی نداشت؛ تا اینکه یازده سال بعد در سال ۱۹۳۹م با کمک دو دانشمند میکروبشناس و زیستشناس به نامهای “هوارد فلوری” و “ارنست چین”، این آنتیبیوتیک بهصورت داروی ضد عفونت عرضه شد. در طی جنگ جهانی دوم، آنتیبیوتیکها کاربرد وسیعی پیدا کردند و جان میلیونها نفر را نجات دادند. فلمینگ، ۱۷ سال پس از کشف پنیسیلین، در سال ۱۹۴۵م، به دریافت جایزه نوبل پزشکی نائل آمد و سرانجام در یازدهم مارس ۱۹۵۵م در سن ۷۴ سالگی درگذشت.