عصای سفید
توجه به ایمنی نابینایان و رعایت حقوق اجتماعی آنان، همواره مورد توجه مردم خیراندیش و مجامع بینالمللی بوده و هست و هرازچندگاه، ضرورت توجه به نابینایان در طیف گستردهای مطرح میشود.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﺼﺎ بهعنوان وﺳﯿﻠﻪ ﮐﻤﮑﯽ دررﻓﺖ و آﻣﺪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن از قرنها ﭘﯿﺶ ﻣﺘﺪاول ﺑﻮده اﺳﺖ، وﻟﯽ اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ به شکل اﻣﺮوزی و بهعنوان ﻧﻤﺎدی ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺑﻪ بعد از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول برمیگردد.
در ﺳﺎل ۱۹۲۱ ﻣﯿﻼدی ﯾﮏ ﻋﮑﺎس اﻫﻞ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﯾﺴﺘﻮل ﮐﺸﻮر اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﻧﺎم ﺟﯿﻤﺰ ﺑﯿﮕﺰ ﮐﻪ در اﺛﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﻧﺤﻪ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد، ﺑﺮای در اﻣﺎن ﺑﻮدن از ﺧﻄﺮ وسایل ﻧﻘﻠﯿﻪ ﮐﻪ در خیابانهای اﻃﺮاف ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ وی در ﺣﺎل رفتوآمد ﺑﻮدﻧﺪ، اﺑﺘﮑﺎر اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ را ﮐﻪ بهراحتی ﺑﺮای ﻫﻤﮕﺎن ﻗﺎﺑﻞ دﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ را به کار برد.
پسازآن دو ﺗﻦ از برجستهترین ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺑﻪ نامهای دﮐﺘﺮ ﻧﺎول ﭘﺮی، رﯾﺎﺿﯿﺪان و دﮐﺘﺮ ﺟﺎﮐﻮﭘﺲ ﺗﻦ ﺑﺮوک، ﺣﻘﻮﻗﺪان ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را در ﭘﺎﻧﺰدﻫﻤﯿﻦ روز از ﻣﺎه اﮐﺘﺒﺮ بهعنوان ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ رﺳﺎﻧﻨﺪ و اﯾﻦ روز را بهعنوان روز ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن نامگذاری ﮐﻨﻨﺪ.
در این صفحه علاوه بر انتخاب تعدادی از تمبرهای منتشرشده برای این روز، یادی هم کردهایم از اسطوره نابینایان جهان، لویی بریل.
کسی که بهجای زانوی غم بغل گرفتن و مقصر دانستن همه کائنات برای مشکل بزرگی که خود در آن مقصر نبود، چارهای جست و به خود و همدردهایش زندگی بهتری را هدیه کرد.
او که با تدوین خطی که با سرانگشتان دست قابلخواندن بود، دریچهای پر از نور را به دنیای روشندلان گشود.