روز جهانی مردمان بومی
مردم بومی عمدتا به بخشی از جوامع بشری گفته می شود که هنوز بر پایه دانش و سبک زندگی سنتی امرار معاش می‌کنند. معمولا در جوامع بومی آهنگ توسعه کندتر از جوامع دیگر است. علت این کندی آن است که عموما جوامع بومی بر پایه یافته‌ها و دانش سنتی خود و همچنین برقراری تعادل بین داشته‌ها و نیازهای جامعه‌شان راه توسعه را پیش می‌گیرند. به نوعی می‌توان گفت که جوامع بومی به پایداری توسعه بیش از سایر جوامع توجه می‌کنند. توجه جوامع بومی به منابع طبیعی به عنوان مهم‌ترین اهرم توسعه، باعث شده تا مجامع علمی جهان امروزه توجه بیشتری به دانش بومی نشان دهند.
روز جهانی بومیان، به
منظور بزرگداشت یاد هزاران نفر از زنان و مردان بومی وفادار به آداب و رسوم و سنت‌های خود از سوی مردم کشورهای مختلف گرامی داشته می‌شود. این روز بهانه‌ای است برای ارتقا و حفاظت از حقوق جمعیت بومی جهان. همچنین این روز رهگذر مناسبی است برای به یادآوردن زحمات و اقداماتی که این افراد برای بهتر نمودن جهان انجام می‌دهند مانند حفاظت از محیط زیست.
این روز جهانی ابتدا به مدت یک دهه از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ میلادی برگزار شد و پس از آن به مدت یک دهه دیگر از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میلادی به منظور حمایت بیشتر از بومیان در جهان تمدید شد. شعار و زمینه دهه دوم روز بین‌المللی مردم بومی جهان بر «دهه اقدام و کرامت» متمرکز است. به مناسبت این روز جهانی، سازمان ملل در تمامی کشورهای جهان کلاس‌ها و کارگاه‌های آشنایی با مردم بومی را برگزار می‌کند و از همه مردم و ملل دعوت می‌کند تا با شرکت در این برنامه‌ها، با مردم بومی جهان بیش از پیش آشنا شوند.
