حصاری محکم گرداگرد طراحی تمبر
حصاری محکم گرداگرد طراحی تمبر در ایران قرار گرفته است.
در تقویم رسمی کشور ما مناسبت های مختلفی وجود دارد که بعضی از آنها مذهبی و بعضی ها ملی هستند و هردو، این ویژگی را دارند که زمانشان از قبل مشخص است و هر سال می دانیم که مثلا دهه فجر چه تاریخی است، محرم کی شروع می شود ، رحلت امام چه زمانی است، روز جهانی محیط زیست کدام روز از کدام ماه است و ….. اما بازهم نزدیک به این ایام که می شویم شتابزدگی عجیبی در همه جای مملکت دیده می شود. در ادارات وسازمانها، در دستگاه عریض وطویل صدا وسیما،در همه جا وهمه جا ودر تمبر! هر سال در یک مناسبت تکراری، یک سری تمبر تکراری طراحی وچاپ می شود وبعد از ورود به بازار هم شوقی را در علاقمندان ومجموعه داران بر نمی انگیزد.
هر کدام از مناسبت ها ویژگی ای دارد که می تواند آن را با سایر اوقات متمایز کند. تمبر به عنوان رسانه ای که در اختیار همگان قرار دارد نیاز به برنامه ریزی ای دارد تا در موقعیت های مختلف بتواند مخاطب خود را با خود همراه کند و به نیازهای او پاسخگو باشد. اگر بنشینیم ومنصفانه تمبرهایی را که به ویژه در سالیان اخیر برای مناسبت های تقویم چاپ شده ورق بزنیم به واقع به جز تاریخ رو تمبر یا احیاناً قیمت ان چیزی عوض نشده!
وضعیت طراحی تمبر اگر نگوییم در همه تمبرها، لااقل در بیشتر آنها به جایی رسیده که خیلی راحت می توان تصور کرد که طراح محترم هر وقت که حال وحوصله داشته، پشت میز کارش نشسته وچندین وچند اتود برای یک مناسبت زده وهر سال یکی از آنها را از بین فایل هایش بیرون می کشد وتقدیم شورای تمبر می کند! مسئولان هم به به وچه چه کنان ویا شاید با بی تفاوتی تمام، تمبر را به چاپ میسپارند وبعد هم به دست مخاطب بیچاره می رسد که هرچه از تکراری بودن وعدم جذابیت تمبرها بگوید، گوش شنوایی نمی یابد.البته وصد البته با این اوضاعی که در حال حاضر در طراحی تمبر وجود دارد، چنین چیزی به هیچ عنوان دور از ذهن نیست. طراحان بسیار محدود وعدم رقابت ونبود هیئتی برای نظارت واقعی بر طراحی ها.همه این عوامل در کنار هم موجب می شود که سند ماندگاری به نام تمبر که قاعدتاً بایستی به هنرمندانه ترین وجه تصویر گری شود، با یک حالت سر دستی وبی تفاوت طراحی وعرضه شود. چنین چیزی لااقل برای ما ایرانیان که علاوه بر قدمت بسیارمان در تمبر، ادعا داریم که هنر را نزد خود داریم وبس، وضعیت خوشایندی نیست!
