افضل الدین آذربد
افضل الدین آذربد از قدیمی ترین طراحان تمبر ایرانی است.او در سال ۱۲۸۷هجری شمسی در تهران متولد شد. پدرش “لطفعلی صدرالفاضل نصیری امینی” اصالتا تبریزی بود و در سالهای دور به تهران مهاجرت کرده بود. مادرش را در کودکی از دست داد و در سن ۱۳سالگی به علت ازدواج دوم پدر، به ناچار از خانه بیرون رفت. او به دلیل علاقه به تذهیب و نقاشی نزد استادانی چون “میرزا ابوالقاسم اصفهانی” تذهیب ، و “حسین بهزاد” نقاشی را فرا گرفت.
مدتی به استخدام ارتش در آمد و در اداره جغرافیای ارتش کار کرد. از جمله فعالیت های او در این دوران ” تهیه و طراحی اولین تقسیمات کشوری روی نقشه” بود. مدتی نیز در شرکت نفت فعالیت داشت و مسئول نقشه برداری آن شرکت بود. سپس به استخدام وزارت “پیشه و هنر” در آمد.
در تمام این سالها به واسطه ذوق وافر و علاقه زیادی که به آموختن خط زیبا داشت به تحصیل، مطالعه و تمرین در اشکال خطوط می‌پرداخت بدو ن آنکه از احدی تعلیم گرفته باشد و در نهایت توانست خطوط میخی کوفی، کوفی ، نسخ ، ثلث ، رقاع ، طغرا ، ریحان و تعلیق و … را به خوبی بشناسد و بنویسد. در سال ۱۳۰۶هجری شمسی نیز خط فانتزی را ابداع کرد. اکثر کتابهای دوران پهلوی اول که با حروف چاپی نیستند را او نوشته و یا نقاشی کرده است. از آثار وی کتابی است تحت عنوان “مفتاح‌الخطوط” که انواع خطوط در آن درج شده است.
و اما طراحی تمبر…
او در خلال سالهای ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۵ طراحی تمبر را در وزارت پیشه و هنر بر عهده داشت. تمبرهای دومین کنفرانس بین المللی اقتصاد اسلامی، چهارمین کنگره جهانی جنگلبانی هندوستان، پست هوایی قم، امانات پستی و شیر و خورشید مسلولین از مهمترین طراحی های اوست.
وی همچنین طراح لیبل کبریتهای آن زمان نیز بود و از کلکسیون داران کبریت در ایران به شمار میرفت. استاد آذربد در سن ۹۲ سالگی در سال ۱۳۷۹ در محله هفت تیر تهران درگذشت.
