انتشار روزنامه فیگارو

روزنامه فیگارو که به زبان فرانسه و در پاریس منتشر مى‌شود، در سال ۱۸۲۶میلادی به عنوان یک هفته‌نامه طنز و انتقادى تاسیس شد و به همین دلیل از ابتداى تاسیس مخاطبین بسیارى پیدا کرد. این روزنامه نام خود را از شخصیت «فیگارو»در نمایشنامه‌های ازدواج فیگارو، آرایشگر شهر سویل و مادر گناهکار نوشته «پیر بو مارشه» اقتباس کرد. شعار این نمایشنامه‌ها نیز این بود: «Sans la liberté de blâmer, i- n’espoind’éloge flatteur». یعنی مدح چاپلوس بدون آزادى انتقاد، معنایى ندارد. فیگارو تا سال ۱۸۵۴میلادی به طور نامنظم و نامرتب به چاپ مى‌رسید اما در سال ۱۸۶۶م انتشار آن منظم شد و توانست بالاترین تیراژ را نسبت به سایر روزنامه‌هاى فرانسه به دست آورد. اولین شماره فیگارو به صورت روزنامه در ۱۶نوامبر ۱۸۶۶میلادی به چاپ رسید که ۵۶ هزار نسخه بود. فیگارو ازسال ۱۸۸۶میلادی از حالت طنز خارج شد و به مسائل جدى تر پرداخت.

در سال ۱۹۷۵میلادی فیگارو به وسیله «روبر هرسان» خریدارى شد و در سال ۱۹۹۹ میلادی گروه کارلایل ۴۰ درصد از سهام این روزنامه را به دست آورد که بعداً آن را در سال ۲۰۰۲میلادی فروخت. از سال ۲۰۰۴ میلادی تاکنون فیگارو تحت مالکیت «سرژ داسول» Serge Dassaulاست. سرژ داسول یک بازرگان و سیاستمدار محافظه کار است و اداره صنایع هواپیماسازى «هوانوردى داسول» را نیز برعهده دارد. گروه داسول مالک چندین روزنامه و مجله مهم فرانسه از جمله اکسپرس و فیگارو است.از سوم اکتبر ۲۰۰۵م شکل ظاهری این روزنامه پس از سی سال تغییر کرد و عنوان روزنامه با رنگ آبی چاپ می شود.

فیگارو در حال حاضر به موضوعات گوناگونى از جمله سیاست، فرهنگ، بین الملل، ورزش، سرگرمى، سینما و تلویزیون مى پردازد و عمدتاً در ۲۸ صفحه و به صورت رنگى در صفحات اول و آخر، تک رنگ و دو رنگ در صفحات داخل و در قطع متوسط و بر روى کاغذ کاهى منتشر مى شود. تیراژ این روزنامه طبق آخرین آمار در سال ۲۰۰۷ م بالغ بر ۳۲۷۵۰۰ نسخه در روز است. روزنامه فیگارو داراى ضمایم زیادى با مضامین گوناگون است که مهمترین آنها عبارتند از: فیگارو اقتصادى، فیگارو سرمایه ها، راهنماى فیگارو، فیگارو موسسات، فیگارو ادبى، فیگارو اسکاپ و مادام فیگارو.